มันก็เลยมีเรื่องให้น่าคิดว่า ...
สุนัขนั้นมีความนึกคิดและมีความผูกพันธ์ เช่นเดียวอย่างคนกับคน จริงหรือไม่ ???
ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ความรักของสุนัขต่อเจ้าของ หรือที่เรามักเรียกว่าความจงรักภักดีนั้น โดยธรรมชาติแล้ว สุนัขเพียงต้องการความเป็นสังคมเท่านั้นเอง การได้อยู่ร่วมกับมนุษย์นั้นก็เปรียบเสมือนได้อยู่ภายในสังคมของมนุษย์ โดยมี มนุษย์ที่เป็นเจ้าของเป็นผู้นำฝูงหรือจ่าฝูง สุนัขจึงมีความเชื่อมั่นและเคารพเชื่อฟังต่อผู้นำ ที่สามารถประกันความปลอดภัยจากความอันตรายต่อตนมองในแง่ของคนก็เหมือนกับเป็นความรักของสุนัขต่อเจ้าของ แต่พฤติกรรมที่แฝงอยู่คือความจงรักภักดีที่เกิดจากการยอมตามผู้นำฝูงนั่นเอง
ความรักของสุนัขจึงเปรียบเทียบกับความรักของคนไม่ได้ นอกจากนั้นสุนัขแต่ละสายพันธุ์ต่างมีความฉลาดและความสามารถในการเรียนรู้ที่ไม่เหมือนกัน การรับฟังคำสั่งย่อมแตกต่างกัน เพราะแต่ละพันธุ์เกิดขึ้นจากการคัดพันธุ์ของมนุษย์เพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้งานที่หลากหลาย เรียกว่าความฉลาดเฉลียว ซึ่งจะนำไปสู่ความเคารพเชื่อฟังและการปฏิบัติตามคำสั่ง ไม่ใช่ด้วยความรู้สึกนึกคิดหรืออารมณ์ภายในอย่างเดียว
แต่ก็ยังไงก็ตามที่เป็นสื่อสัมพันธ์ที่ดีต่อสิ่งมีชีวิตด้วยกัน ถึงจะแตกต่างไปจากคนซึ่งมีความสามารถทางสมองอีกระดับหนึ่ง ก็นับเป็นเรื่องที่ถือว่าดีเสมอใช่มั้ย เพื่อนๆ :)
ขอบคุณข้อมูลจาก : วิทยาศาสตร์รอบตัว(จาก สสวท.)
